یکم: درهای بهشت هر کدام با رمز ویژه باز و بسته می شود و جملات زیبا و حکیمانه ای به عنوان کتیبه و تابلو بر آن ها نقش و نگارش یافته است. پیشوایان دین در احادیثی از این رمز و راز پرده برداری کرده اند:
1 ـ پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: "مکتوب علی باب الجنة: لا إله إلا الله محمد رسول الله، على أخو رسول الله..."؛ بر در بهشت این سه کلمه نورانی نوشته شده، پروردگاری جز خدا نیست، محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) پیامبر خدا و علی برادر رسول خداست؛ یعنی این سه اصل که محتوای این سه کلمه است از هم جداشدنی نیست و اسلام راستین را شکل و جهت می بخشد.
2 ـ امام صادق (علیه السلام) می فرماید: "علی باب الجنة مکتوب: الصدقة بعشرة والقرض بثمانیة عشر" این حدیث که قبلا نیز به نگارش رفت، دربردارنده گوشه ای از بنیه اقتصادی نظام اسلام و ساختار آن است.
3 ـ پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: در شب معراج بهشت و نعمت های آن و دوزخ و عذاب های آن را مشاهده کردم. بهشت هشت در داشت و بر هر در چهار کلمه نوشته شده بود که هر یک (از آن چهار مطلب) از دنیا و آنچه در آن است برای کسی که بداند و عمل کند بهتر است. دوزخ و آتش هفت در داشت و بر هر یک از آنها سه کلمه بود که هر کلمه از دنیا و آنچه در آن است برای کسی که بداند و عمل کند بهتر است....
**>
در اول بهشت: بر این در نوشته بود: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، زندگی خوب بر چهار پایه استوار است: قناعت، حق پردازی، ترک کینه توزی و هم نشینی با اهل خیر.
در دوم: بر این در نوشته بود: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، راهکار خوشی و سرور اخروی در چهار خصلت است: دست کشیدن بر سر یتیمان، مهربانی بر مستمندان، کوشش در برآوردن نیازهای مؤمنان و جویا شدن از حال تهی دستان و مساکین.
در سوم: بر این در نوشته بود: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، برای هر چیز چاره ای است و چاره صحت و سلامتی چهار چیز است: کم گفتن، کم خوابیدن، کم راه رفتن و کم خوردن.
در چهارم: بر آن در نوشته است: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، کسی که به خدا و روز قیامت ایمان آورده است باید مهمانش را گرامی بدارد، همسایه اش را اکرام کند، پدر و مادرش را احترام کند و سخن نیک بگوید، یا اصلا خاموش باشد.
در پنجم: بر آن نوشته است: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، کسی که می خواهد به او ستم نشود ستم نکند، کسی که می خواهد به او دشنام ندهند دشنام ندهد، کسی که می خواهد خوار نشود خوار نکند، و هر که می خواهد در دنیا و آخرت به دستگیره ی محکم چنگ زند باید بگوید:"لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله".
در ششم: بر آن نوشته شده: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، هر کس می خواهد قبر او گشاده گردد و گسترش یابد مسجد بسازد، هر که می خواهد حشرات زیرزمین او را نخورند در مساجد بسیار بماند، هر کس می خواهد بدنش در قبر تر و تازه بماند و نپوسد مساجد را نظافت و تمیز کند و هر که می خواهد جایگاهش را در بهشت ببیند مساجد را فرش کند.
در هفتم: بر این در نوشته شده: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، نورانیت دل در گرو چهار چیز است: عیادت بیمار، تشییع جنازه، خرید کفن و پرداخت بدهکاری.
در هشتم: بر این در نوشته شده: "لا إله إلا الله، محمد رسول الله، على ولی الله"، هر کس می خواهد از همه درهای بهشت وارد گردد به چهار ویژگی دست یازد: سخاوت، حسن خلق، صدقه و ترک آزار بندگان خدا.... ویژگی های یاد شده سعادت دو سرای انسان را تأمین می کند.
دوم: صدای در بهشت: ابن عباس گوید: پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمود: "إن حلقة باب الجنة من یاقوتة حمراء علی صفائح الذهب، فإذا دقت الحلقة علی الصفحة طنت وقالت: "یا على"؛ حلقه ی در بهشت از یاقوت سرخ است که بر صفحه های طلا نواخته می شود. هنگامی که حلقه بر آن صفحه بکوبد، صدا کند و گوید: "یا علی".
ادب اقتضا دارد انسان وقتی وارد سرایی می گردد در بکوبد، گرچه در بسته نباشد.
استاد علامه طباطبایی (رحمه الله) در شرح این حدیث می فرمود: صدای کوبه ی در بهشت از این جهت "یا علی" است که 1 ـ انسان وقتی به مهمانی می رود، هنگام ورود در می زند و صاحب خانه را صدا می کند. 2 ـ صدای مهمان و مؤمن عازم به بهشت به صورت صدای کوبه ی در درآمده است. 3 ـ صدای کوبه در از آن جهت "یا علی"، است که صاحب بهشت و مهمان دار اصلی بهشت مقام ولایت است که علی بن ابی طالب (علیه السلام) مصداق جامع، کامل و تام آن است. بنابراین، علی (علیه السلام) هم قسمت کننده ی بهشت و دوزخ است و هم صاحب بهشت و مؤمن بهشتی به مهمانی آن حضرت می رود.